Forleden genhørte jeg Stings klassiker ”Englishman in New York”, hvor han synger om en mand, der er en del af byen og alligevel ikke er helt som de andre omkring ham. Der er mange ligheder, men alligevel også distinkte forskelle på ham og de andre i New York.
I don't drink coffee, I take tea, my dear
I like my toast done on one side
And you can hear it in my accent when I talk
I'm an Englishman in New York
Oh, I'm an alien, I'm a legal alien
I'm an Englishman in New York
Oh, I' an alien, I'm a legal alien
I'm an Englishman in New York.
Den følelse kan jeg virkelig godt genkende.